Przez środek kraju

Droga z Damaszku prowadziła na północ. Pierwsze dwa przystanki to miejsca chrześcijańskie – Sajdnaja i Maalula.

W Sajdnaji – na szczycie wzgórza – jest sanktuarium poświęcone Matce Bożej, która wg podania wskazała miejsce lokacji cesarzowi Justynianowi. W kaplicy znajduje się ikona Bogurodzicy napisana przez św. Łukasza Ewangelistę. Zobaczyć jej nie można, ale jest za to sporo innych zarówno w kaplicy, jak i w kościele. Z wieży rozciąga się piękny widok na miasteczko.

Maalula jest także pięknie położona, choć jeśli przyjrzeć się dokładnie, można dostrzec ślady zniszczeń. Miasteczko zostało zajęte przez ISIS, które ograbiło i zdemolowało kaplicę św. Sergiusza – ikona Bogarodzicy jako jedyna uratowała się, przysypana gruzami. Jest to jedna z czterech oryginalnych ikon. Dwie przywieźli jacyś Polacy. A na marginesie – w sklepie widzieliśmy informację na temat liczby zagranicznych turystów docierających do Maaluli, począwszy od 2020 r. – w 2022 r. Polacy zajęli 8. miejsce; było ich 130. W kaplicy można również posłuchać modlitwy wypowiedzianej po aramejsku. Nieopodal – idąc krótkim wąwozem – znajduje się kaplica św. Tekli, obok której jest źródełko ze świętą wodą. Jedna z pań dojrzała naszą butelkę z wodą, wylała ją i poleciła nam napić się ze źródła. Tak uczyniliśmy.

W Homs obecnie główną atrakcją jest meczet Chalida al Walida, który odpowiadał za operację podbicia Syrii w VII w. Został niedawno odbudowany po zniszczeniach doznanych podczas tzw. bitwy o Homs lub oblężenia Homs. Znajduje się na skraju dwóch stref: zrujnowanej i zniszczonej. Gdyby ktoś miał wątpliwości wcześniej, to przyglądając się ruinom w Homs stwierdzi, że wnętrza budynków zostały ograbione z dosłownie wszystkiego. W środku nie ma nic – jest gruz i gołe ściany. Nie ma nawet kabli, które wypruto, co nie jest tylko przypadłością tego miejsca, ale wszystkich zniszczonych miejscowości.

W Hamie zniszczeń jest bardzo mało i są raczej efektem przypadkowego lub krótkotrwałego ostrzału. Generalnie w Hamie niewiele się działo. Koła wodne (nuria) będące elementem systemu rozprowadzającego wodę z Orontesu do różnych punktów w mieście, wpisane na listę UNESCO, istnieją nadal. Jedno z nich działało, piszcząc i skrzypiąc niemiłosiernie, co stanowiło atrakcję nie tylko dla nas. Stara część Hamy jest malutka i w zasadzie skupia się wokół niewielkiego odcinka rzeki – pomiędzy nimi można się przespacerować i zobaczy się wszystko godne turysty. Przeszliśmy się po paru uliczkach, żeby zobaczyć coś więcej, choć podziwu to raczej nie wywoła. Spotkać za to można kobiety całkowicie zakryte, nawet nie widać im oczu. No ale Hama uchodzi za konserwatywne miasto.

Począwszy od Hamy w drodze na północ mija się zniszczone i niemal całkowicie opuszczone miejscowości. I tak do Aleppo.

Zdjęcia (54)

Komentarze (2)